Paranormal Activity

“Paranormal Activity”

“Bir avuç toz içinde sana korkuyu göstereceğim.”
– T.S. Eliot, The Waste Land

Genç, orta gelirli bir çift iki katlı evlerine taşındıktan bir süre sonra, özellikle geceleri giderek artan bir şiddetle kendini gösteren, rahatsız edici bir takım ses ve olaylara tanık olmaya başlarlar.

Özellikle de uykuda oldukları sırada.

Paramount Pictures, Oren Peli’nin yazıp yönettiği “Paranormal Activity”i sunar.  Bir Blumhouse Productions yapımı olan filmin başrollerinde Katie Featherston, Micah Sloat, Mark Fredrichs, Amber Armstrong ve Ashley Palmer var.  Yönetmen Peli’nin aynı zamanda kurgusunu da yaptığı filmin, yapımcıları Jason Blum ve Oren Peli. İdari yapımcı koltuğunda Steven Schneider oturuyor. Ortak yapımcılar ise, Toni Taylor ve Amir Zbeda.

YAPIM HAKKINDA

Yazar-yönetmen Oren Peli’ye göre, korkunun kaynağı ev.

Kelimenin tam anlamıyla…

“Paranormal Activity”, Peli’nin kendi evinde, 2006’da yedi günlük sıkı bir çekim süreci boyunca, toplam üç kişilik bir yapım ekibi tarafından çekildi. Bunlar; Peli, Peli’nin o zamanki kız arkadaşı olan ortak yapımcı Toni Taylor ve Peli’nin en yakın arkadaşlarından biri olan Amir Zbeda idi.

Adı İbranice’de “mucize” anlamına gelen Peli, İsrailli… İsrail’de yaşıyorken okulu bırakan ve 16 yaşındayken, kendi software şirketini kurmak için kolları sıvayan Peli, bundan 3 yıl sonra arkadaşi Zbeda ile beraber Amerika Birleşik Devletleri’ne göçmen olarak gelerek, burada hayatını bilgisayar oyunları ve animasyonlar üreterek kazanmaya başlar.

Taylor ile tanışmasını takiben Amerika’ya yerleşme kararı alan Peli, ev bakmaya başlar. Birçok eve baktıktan sonra ancak fiyatta anlaşmadıktan sonra, iki katlı, beğendikleri bir ev bulurlar. “O zamana kadar hep küçük apartman dairelerinde oturmuştum. İlk kez bir evde yaşayacaktım,” diyor Peli. “Şehir merkezinin dışında, fark ettim ki, en küçük bir ses dikatinizi çekiyor. Özellikle de gece sessizliğinde.”

“Ev ya da üzerinde oturduğu toprak yerine yeni oturuyordu. O yüzden gecenin bir köründe, mesela raflardan bir şeyler düşerdi,”  diye devam ediyor. “Bir hayalet falan vardı demiyorum, çünkü bir sözünü ettiğim olaylar arasında aylar oluyordu.”

Bu gece sesleri, aralıklarla da olsa  birkaç yıl devam eder.

“Bu durum, içimdeki teknoloji kurdunu harekete geçirdi. ‘Bir kamera kurup neler oluyor, birbaksam iyi olur’ diye düşündüm” diyor Peli yüzünde muzip bir gülüşle. “Kamera ile enteresan bir görüntü yakalayabilirsem, iyi bir film olabilir diye düşündüm.”

Peli hemen bir senaryo yazar ve ardından Taylor ile beraber, evde uzun zamandır yapılmayı bekleyen bir takım işleri ele alırlar. Çift, yer döşemelerini yeniler, duvarlara resimler asarlar ve yatak odalarını yeniden yerleştirirler.  Filmde önemli bir rolü olan, “Ouija board” diye bilinen ruh çağırma tahtasını bile alıp kurarlar.

Hollywood’da hızla gerçekleştirdikleri oyuncu seçmeleri sonucunda tanıştıları 150 amatör oyuncu arasında, Peli’nin dikkatini Katie Featherston ve Micah Sloat çeker. Peli, “Oyunculara “Pekala, söyleyin bakalım, evinizde cinler olduğunu düşünmenizin sebebi nedir?” diye standart bir soru soruyorduk. Bunu cevabın olarak, karaktere doğrudan girmeyi başaran az sayıdaki oyunculadan ikisiydiler.“ diye anlatıyor başrol oyuncularını.

“Katie ve Micah’ı bir araya getirdik. Yıllardır beraber olan bir çift rolüne çok rahat girmişlerdi.” Diye devam ediyor yönetmen. “Beraber gittikleri tatillerden anılarını anlatıyorlar, Katie’nin annesinin ilk başlarda ilişkilerini onaylamadığından dem vuruyorlardı. Karakterlerin geçmişlerine dair oracıkta hikayeler geliştiriyorlardı. İşte o anda, kafamda film için yeşil ışığı yaktım. Çünkü bu işin altından kalkabilecek oyuncular bulamadığım sürece filmi yapmamaya karar vermiştim.”

Peli’nin amacı, kendi tabiriyle, “organik” görüntüler yakalamaktı. “Oyuncuların kamera açıları ya da ışık konusunda düşünmelerini hiç istemedim. Gerçi öte yandan, filmin kötü görünmesini de istemiyordum. Asıl meselem, oyunculardan iyi performans almak, bunu yaparken de oyuncuların dikkatini filmin teknik yanıyla dağıtmamaktı.”

Bunun bir istisnası olarak, Micah’nın kamerayı yatak odasındaki tripod üzerinde kurduğu sahne sayılabilir. Peli, “O plan için aylarca çalıştım,” diyor ve ekliyor: “Türlü türlü ışık alternatifleri denedim. Doğal olması gerekiyordu. Odada olup biteni hayal meyal görünmesi gerekiyordu, ama bir yandan da izleyiciler için yeteri kadar görünür olması gerekiyordu.”

Yatak odası dışındaki çekimler için iş, oyuncu Sloat’a düşüyordu. Şans eseri, Sloat’un üniversitedeki televizyon kanalı için kameramanlık yapıyor olması Peli’nin işine çok yarar. “Kadrajları güzeldi. Hatta bazen fazla güzel. O kadar ki, bazen kameranın vizörünü kapatıp koru koruna çekmesini istiyordum,” diyor Peli gülerek.

Micah ve Katie’nin çok az direktifle duruma hakim olmalarına rağmen, Peli birkaç önemli kuralı onlara hatırlatmadan edememiş: “Doğaçlama yapabilirsiniz, ama birbirinizin adlarıni gereksiz yere kullanmaktan kaçının ve zorlama ifadelerden uzak durun” gibi…

Peli, ses ve yapım tasarımı konusunda da benzer doğallik kurallarını uygulamaya dikkat etmiş.

“Blair Cadısı ve Açık Deniz filmlerinde de aynı şey söz konusuydu. Filmimde çok az kan görünmesini istiyordum. Ben korku filmlerinin öyle olmasını seviyorum. İşin suyunu çıkarmanıza gerek yok. Aynı şekild,e ses efektlerini de çok abartmamaya gayret ettim. Ortam sesini, yani odanin sessizliğini kaydettikten sonra, düşük frekanslı, boğuk bir tıkırtı kaydettik, o kadar. Filmde sessizliğin hakim olduğu o kadar çok sahne var ki, izleyiicler de çıt çıkarmadan, diken üstünde, çıkabilecek en ufak bir ses için tetikte bekler hale geliyor. Hal böyle olunca, duvardaki o minik tıkırtının etkisi, çok daha büyük oluyor.”

Çekimler son derece gizli kapaklı gerçekleşmiş. Peli, ne komşüların ne de bir başkasının evde film çekildiğinden haberdar olduğunu söylüyor.

Taylor ve Zbeda’nın da her anlamda yardımı ile tamamlanan çekimlerin ardından, Peli evindeki Sony Vegas kurgu ünitesinde çalışmaya başlar.

Peli, filmi kült ve amatör korku filmlerinin yer aldığı Screamfest’e gönderir.  Festivalin kurucusu Rachel Belofsky, Peli’yi popular bir korku sitesi olan Dread Central’ın editörü olan Steve Barton’a bir dvd göndermesi için tabir caizse  “zorladığında” koruya kapıldığıni itiraf ediyor Peli. Ancak bu “zorlama” çok yerinde bir adım olur. Film, sitede çok iyi eleştiriler alır.

“İzleyicilerin filmi benimsediği hemen ortaya çıktı,” diyor Peli. “İnsanlar deli gibi, bloglarında filmden söz etmeye ?aşladılar. Bizim websitemize de, sürekli filmi nerede izleyebileceklerine dair sorular yağıyordu. İnanılmazdı gerçekten. Filmin ticari gösterime çıkması o zaman aklıma düştü,” diye ekliyor.

İlk gösterimden birkaç gün sonra, her yaştan insan, 20’lerinde, 30’larında, 40’larında kadın-erkek birçok izleyici, Peli ile temasa geçmiş. Hepsi de, filmi izledikten sonra uyumakta güçlük çektiklerinden yakınıyormuş. “İlk başlarda, insanlar ne kadar korktuklarıni anlatabilmek için lafın gelişi böyle söylüyorlar zannediyordum,” diyor Peli. “Ancak her gösterimden bir süre sonra aldığım tepkilerden anladım ki, bu gerçekten klinik bir durumdu.”

Screamfest’teki gösterim, yönetmene daha büyük bir festival olan Slamdance’e katılma imkanını sağlamakla kalmaz; korku türü üzerine yazdığı kitaplar ile 2003’te Hlooywood’a transfer olarak akademisyenlikten yapımcılığa geçen Stephen Schneider’ın da ilgisini çekmeyi başarır.

Schneider, evde yalnız olduğu bir akşam, kendisine gönderilen onlarca DVD içerisinden Paranormal Activity’ninkini çekip izlemeye başladığını hatırlıyor. “Vay canına demiştim. Yönetmek, bu çiftin yaşadıklarını birebir hissetmemizii istiyor diye düşünmüştüm. Ama beni asıl etkileyen, ilk gecenin görüntüleri oldu. Çoğu korku filmi el kamerası ile hareketli görüntüleri tercih ediyorken, Oren’in sabit bir kamera kullanarak, çok güçlu bir gerilim yaratması beni çok etkiledi. Katie ve Micah’nın doğla performansları da eklenince, film beni gerçekten çok etkiledi. Uyuyamadım,” diyor Schneider.

Schneider, filmi Paramount Stüdyoları bünyesinde bir yapım şirketi olan anlaşmalı olduğu yapımcı Jason Blum’a götürür. “Filmin, izleyiciler üzerinde Blair Cadısı’nın bıraktığı etki gibi bir etki bıraktığını fark ettim,” diyor Blum.
Öte yandan, DreamWorks’de çalışan Ashley Brucks adında genç bir yetkili Slamdance’de filmi izler ve o zamanlar patronu olan, şimdi ise Paramount’ta yapım bölümünün başında bulunan Adam Goodman’a tavsiye eder.

Film, geçtiğimiz aylarda Paramount Pictures tarafından Amerika’da vizyona çıkarıldığında, Oren Peli “51. Bölge” adlı yeni filminin çalışmalarına başlamıştı. Bağımsız bir gerilim filmi olan yeni filmin yapımcı koltuğunda Blum, idari yapımcı kotuğunda ise Schneider oturuyor.

“İnsanların, kendi nesillerinin korku anlayışını şekillendirdiğine inandıkları bir şey yaratmak en büyük isteğimdi,” diyor Peli. “Nasıl ‘Sapık’tan sonra insanlar bir daha duş almam dedilerse, ‘Jaws’dan sonra okyanusta yüzmem, ‘Blair Cadısı’ndan sonra ormanda kampa gitmem dedilerse… İnsanın kendi evinde uyumya tövbe etmesi tabi olacak iş değil, ama bunun bile insanı korkutmasını başarabildiysem, Paranormal Activiy o yolda bir şeyler başarmıştır diyebilirim.”

OYUNCULAR HAKKINDA

Katie Featherston (Katie): “Paranormal Activity”, oyuncunun rol aldığı ilk uzun matrajlı film. Aslen Teksaslı olan Featherson, Southern Methodist Üniversitesi’mde oyunculuk eğitimi aldı. Los Angeles’ta yaşayan oyuncu, halen eğitimine devam ediyor.

Micah Sloat (Micah): “Paranormal Activity”, oyuncunun rol aldığı ilk uzun matrajlı film. Filme oyuncu ve kimi sahnelerde kamera operatörü olarak katkıda bulunan Sloath, aynı zamanda filmin orijinal müziklerinin de bestecisi.

Halen Los Angeles’ta yaşayan Sloat, Elevate Entertainment tarafından temsil ediliyor.
VİZYON TARİHİ: 15 Ocak 2010
KÜNYE
Yönetmen
: Oren Peli
Oyuncular: Katie Featherston, Micah Sloat, Mark Fredrichs, Amber Armstrong, Randy McDowell, Ashley Palmer, Tim Piper
Yapımcılar: Jason Blum
Senaryo: Oren Peli
Yapım Yeri: ABD
Yapım Yılı: 2007
Süre : 86 Dk.

Resimler:

Bir yanıt yazın